Friday, November 21, 2008

Hanya Tuhan yang Tahu...

"Kau tahu tak?" Aku dah mula emo.

"Berapa banyak aku berkorban untuk kau?"

"Aku duduk kat sini, bukan pasal aku nak. Tapi pasal aku rasa bertanggungjawab. Pasal aku mulia. Mulianya aku."

"Tapi, sikit pun kau tak peduli. Sikit pun kau tak keluar. Dah berapa banyak masa, tenaga, linangan air mata aku? Aku perah keringat aku! AKu kerah semangat aku! Semata-mata untuk kau, tau tak?"

"Bukan aku pinta kau berterima kasih kat aku. Bukan aku pinta, lahir ke dunia. Bukan aku pinta...kacak begini! Kau tau tak?"

Akhirnya, dia keluar jua.

"Paham pun," kata aku, sambil memadamkan api rokok.

Aku pun flush.

Lepas tu basuh jubur.

Lega rasanya.