Friday, October 8, 2010

Apa Ada Pada Kukur, Nyiur Jua Binasa

Ku lihat pagar yang memakan padi
Kacang pula melupakan kulit
Mengapa pisang berbuah dua kali?
Mengapa dilepas anjing tersepit?

Berbunyi saja guruh di langit
Air di tempayan engkau curahkan
Telunjuk lurus, kelingking berkait
Lembutnya gigi, lidah tak terlawan

Kalau roboh Kota Melaka
Papan di Jawa engkau dirikan
Kalau sungguh bagai dikata
Engkaulah pungguk, rindukan bulan

Mabuk-mabuk buah kepayang
Ditelan mati, dibuang sayang
Kalau sudah alang kepalang
Digenggam abu, dilepas arang

Berpatah arang, berkerat rotan
Daun selasih hamba lurutkan
Buanglah orang, kejarlah jawatan
Kerana masih berangan angan

Fajar Sarawak sudah menyinsing
Bangunlah wahai umat bangsaku
Kain diikat, lengan disinsing
Titah di junjung, batu jemalaku

Apa aku tulis, aku pun tak tau
Baru balik menengok wayang
Esok ada hari yang baru
Akanku ramas, akanku ganyang